Akdeniz ve Ege bölgesi, iklim ve toprak yapısı itibariyle keza dört mevsimin yaşandığı keza de toprakların zenginliği sebebiyle tarıma çok elveriş olduğu, coğrafi inşa açısından da az daha okyanusa açılan bir iç deniz olması nedeniyle kenarında konuşlanmış olan ülkelere sakin ve tehlikesiz bir hayat bölgesi oluşturmaktadır.

Asırlar itibariyle bu bölgede doğmuş ve yok olmuş bir sürü uygarlık adeta birbirlerinin yaşam şekilleri, örf, adet ve geleneklerinden etkilenmiş ve kültürlerini birer hazine şeklinde birbirlerine sunmuşlardır. Günümüzde bu bölgede yaşayan ülke insanlarının yemek yemek yeme alışkanlıklarına ve aynı yemeklerine kısa bir gezinti yapacağız. ilk olarak Mezelere daha sonraki yazılarda Ana yemekler ve Tatlılara göz atacağız.

Konumuz hazırlanmış mezelerden açılmışken Akdeniz ve Ege ülkelerinin geleneksel içkisi üzüm ve anasonla yapılan Rakı’ya değinmeden geçemeyiz. Ülkemizde RAKI, Akdeniz’in doğusunda yer alan Lübnan ve Arap ülkelerinde ARAK ve Yunanistan’da OUZO ve MASTİKA adını bölge alkol içerisindeki içki oranı farklılık gösterse de birbirinin az kalsın aynısıdır. Fransa’da PASTIS ve PERNOD, İtalya’da SAMBUCA* adıyla anılan alkol yemek yemek öncesi (aperatif) ve/ya da yemek yemek sonrası (digestive) olarak neşeyle içilmektedir. Eski Yugoslavya şimdiki Sırbistan’da SLJİVOVİKA adını alan alkol üzüm yerine erikten yapılmaktadır. Tunus ve Afrika ülkelerinde BOUKHA olarak adlandırılır.

MEZELER

Akdeniz Mezelerin isimleri ve içerikleri ülkemizde yapılanlara en yakın yemeklerin tercümelerdir. Yemek Yemek içerikleri, kullanılan baharatlar ve maddelere göre lokal isimler alarak değişim gösterebilir.

KAYNAKLAR:

Culinaria Griechenland – 2004 Könneman, Germany

The Mediterranean Cookbok – 1979 Lyric Books Limited, Yugoslavia

Gelenekten Geleceğe Gaziantep Yemekleri-Tahir Tekin Öztan-2011, DBD. İstanbul

https://en.wikipedia.org/wiki/Lebanese_cuisine

https://en.wikipedia.org/wiki/Tunisian_cuisine

https://en.wikipedia.org/wiki/Moroccan_cuisine

https://en.wikipedia.org/wiki/Greek_cuisine